Blog créé grâce à Iblogyou. Créer un blog gratuitement en moins de 5 minutes.

yitik kent

sürgün sevdam

gök gözlerinde sustugu vakit Posté le Dimanche 14 Décembre 2008 à 15h55

Gök gözlerinde sustugu vakit



mevsimlerin en sevinçli yerindeydin,

sevismelerimiz yoksul bir kent girdabina

düsmüstü,

merhabalasiyordu ay tenimizde

hep sevdali sarkilar duyuyorduk çocuklarin

dillerinde ayni anda

dalgakiran düslerimiz yorgun tenimize

düserdi çirilçiplak

bir de balikçi motorlari denizin rahmini eserek

geçiyorlardi bir denizden bir iç denize,

liman küskünü gözlerimizle hüzünlenirdik

gidenin ardindan

çirilçiplakti umutlarimiz en az tenlerimiz kadar,

yedi derya bulusurduk

üsüyen üsümeyen bütün zamanlarda,

kayip çocuklar matemine tutunurduk

gülen gözlerimiz olsun isterdik tüm acilara inat,

yüreklerimiz yirtilsa da kis zemherisi bekleyislerden,

magmalasan tenlerimiz olmaliydi

her sevismenin bekleyisinde,

yada sarap kizili kent vurgunu titrek oksayislarimiz

acilarin tükenmesi yoktu ama umutlarimiz

berfin gibi açardi her kis,

öylece bahar'a kavusurduk.

En sevdigimiz çocuklari yitirdik belkide her gün,

aslinda bütün çocuklari severdik

sevmedigimiz yitik çocugun yokluguydu sadece.

Biz yine kalmistik kar erimesi pencerde yapayalniz,

yitirdiklerimiz sahip olduklarimizdan bin kat

fazlaydi,

yaz kurusu hüzünlerimiz yediveren gibi açardi

her bahar

ve her gazete mansetinden sonra tutunmaz kederlere

sarilirdik

mardinde onüç yasindaki çocuk on çocuk

onüç kursunla bilinmezlige uçtu.


TURAN Mehmet

0 commentaire - Permalien - Partager
Commentaires